Eerste stappen gezet!

26 april 2018 - Tamara FIA

Maandag 4 april

Het herstel verloopt voorspoedig!

Woensdag 19 februari is het gips verwijderd en de afgelopen 6 weken heb ik hard geoefend om de bewegingsvrijheid van mijn enkel te verbeteren en om daadwerkelijk met 50% belasting en 2 elleboogkrukken te kunnen lopen. De eerste dagen, nadat ik uit het gips was, waren heel pittig. Het leek alsof mijn enkel en voet niet van mijzelf waren. De huid was super gevoelig. Zelfs het vallende water van de douche was pijnlijk. Het gewricht was super stug en de beweeglijkheid nihil. Weet u dat verhaal nog over de plantair- en dorsaalflexie? Vooral het tekort aan dorsaalflexie (voet naar de scheenbeen bewegen) was lastig. Want het tekort maakte dat ik mijn voeten niet naast elkaar kon zetten. En dat is weer lastig tijdens het staan, het afwikkelen van mijn voet en het werkelijk belasten van mijn enkel met 50% van mijn lichaamsgewicht. En ik had ook niet het vermogen om bepaalde spieren aan te spannen. Alsof ik niet meer het knopje kon vinden om ‘m in te drukken. Héél vreemd om dat te ervaren!

Uiteindelijk heeft het 3 weken geduurd voordat ik mijn beide voeten naast elkaar kon zetten. Daarna ging het snel. Dit was zo’n essentiële stap voorwaarts! Vanaf dat moment waren koken, bakken, douchen, lopen met 2 krukken, allemaal trainingsmomenten. En opeens was ‘normaal’ traplopen ook weer een mogelijkheid. Héél fijn! In zo’n fase is het belangrijk om de normale dagelijkse activiteiten bewust uit te voeren en kritisch te zijn op de betrokkenheid van je aangedane enkel. Men heeft geen idee hoe vaak het stemmetje in mijn hoofd mij corrigeerde! ‘Corian!! Let op! Been bijtrekken, erop staan!’.

Vanaf het moment dat ik uit het gips was, heeft mijn collega Christel mij iedere week behandeld. Ik kan zelf 101 oefeningen bedenken, maar het is erg fijn om daarnaast een coach te hebben en iemand die mijn enkel- en voetgewrichten mobiliseert en mijn kuitspieren en huid/litteken los masseert.

Op maandag 4 april had ik de controle afspraak met de chirurg. Hij was tevreden over de röntgenfoto’s die opnieuw gemaakt waren en tevreden over het functioneren van mijn enkel. De opdracht is nu om in de daarop volgende 6 weken de belasting op te voeren naar 100% belasting op mijn aangedane enkel. Dit betekent dat ik eerst met 1 kruk ga lopen en daarna zonder enig hulpmiddel. Spannend!

Naast het feit dat alle normale dagelijkse dingen meer een training zijn geworden, vind ik de skateboard-oefening nog steeds een super fijne oefening om te doen. Ik doe deze oefening nu 2 keer per dag gedurende een half uur. ’T Is goed dat ik geen benedenburen heb want deze arme mensen waren gek geworden van het gerol van een skateboard over de vloer. Daarnaast gebruik ik de hometrainer nog regelmatig en loop ik iedere dag een rondje buiten. En dat rondje wordt steeds een beetje groter.

Verder doe ik veel grondoefeningen op een matje. Bij sommige oefeningen moet mijn enkel/voet meedoen, maar er zitten ook veel oefeningen tussen die niet specifiek zijn voor mijn enkel maar gewoon gericht zijn op mijn algehele fitheid.

Sinds de week van 9 april lukt het mij om met 1 kruk te lopen! Ik kan het bewijzen met een filmpje!

En sinds de week van 16 april lukt het om de squat-oefening beter uit te voeren en om op het randje van de traptrede op mijn tenen te gaan staan. Verder ben ik nu aan het stoeien met kleine momenten van het op 1 been staan. Met ondersteuning weliswaar. Maar het begin is er!

Ik vertelde in mijn vorige stukje toch over ‘use it, or lose it’? En dat botweefsel ook levend weefsel is wat zich continu aanpast aan de belasting van het dagelijks leven. Net zoals spierweefsel. Als je spieren traint, word je krachtiger en handiger. Doe je niets, dan neemt de kracht en conditie van je spieren af.  Een periode van onderbelasting geeft te weinig stimulus aan de botten om sterk te blijven. Het leidt tot een vermindering van het skeletgewicht. Er treedt calciumverlies op. Dit noemt men osteopenie. En dan kijken we nu even naar mijn röntgenfoto’s… De linker foto is vlak na mijn operatie (8 januari) gemaakt. En de rechter foto op 4 april. Als u goed kijkt naar de botten van mijn voet, en ook mijn scheenbeen (grote verticale bot), dan is te zien dat ze minder wit zijn… Zo ziet u maar hoe belangrijk beweging is voor ons lichaam!!! In mijn geval zullen mijn botten zich weer gaan aanpassen naarmate ik weer meer zal gaan staan, lopen en sporten. Gelukkig!

Laatste update: mei 2021

De beste behandeling is afhankelijk van de oorzaak van je klachten. Wil jij meer weten?
Doe de online Fysiotherapiecheck!

Lees ook:

Bedrijfsfysiotherapie voorkomt verzuim

Weer een stapje verder

Alkmaar City Run

Eerste stappen gezet!

Symposia bovenrug

Wij zijn aangesloten bij

Netwerk OrthopedieNederlandse Vereniging voor Manuele Therapie (NVMT)nederlandse vereniging voor fysiotherapie binnen de lymfologie en oncologienoordwest ziekenhuisgroepDC kliniekenCentrum voor Geneeskundige Expertise Alkmaar (CGEA)Beweegzorg Noordwest (BNW)
© FIA Fysiotherapie - Alle rechten voorbehouden

× Vraag het ons
linkedin facebook pinterest youtube rss twitter instagram facebook-blank rss-blank linkedin-blank pinterest youtube twitter instagram